Impressie
Dualisme in het Groninger Landschap
Titel expositie: Dualisme in het Groninger Landschap
Kunstenaars: Koos Boertjens, Ron Buist, Jaap de Jonge, Gerard Kingma, Rein Paalman, Bo Scheeringa en Joop Siepel
Locatie: MartiniPlaza – theaterlounge – Leonard Springerlaan 2 – 9727 KB Groningen
Periode: 2 februari – 16 juni 2019
Opening: zaterdag 2 februari, 16.00 uur door Erik Hulsegge
Geopend: gratis toegang tijdens de openingsuren van MartiniPlaza (www.martiniplaza.nl)
____________________________________________________________________________
Dualisme in het Groninger Landschap
Stichting Art Promotion International is een onafhankelijke stichting die tot doel heeft het nationaal en internationaal promoten van kunst onder een breed publiek door het organiseren van exposities.
Van 2 februari – 16 juni 2019 organiseert de stichting API de expositie ‘Dualisme in het Groninger Landschap’ in de theaterlounge van MartiniPlaza Groningen.
‘t Is de lucht achter Oethoezen / ‘t Is ‘t torentje van Spiek / ‘t Is de weg van Lains noar Klooster / En de Westpolder langs de diek.
‘t Binnen de meulens en de moaren / ‘t Binnen de kerken en de beurg’n / ‘t Is ‘t laand woar ik als kind / Nog niks begreep van pien of zurgen.
Zo begint het lied ‘Mien Hogelaand’ van Ede Staal. Hij beschrijft in dit lied niet alleen een landschap, maar ook een gevoel.
Het Groninger landschap is een uniek en divers landschap met een overweldigende natuur, eindeloze verten, horizonten en luchten, oude historie en cultureel erfgoed. Veel dichters, schilders en fotografen zijn geïnspireerd door dit landschap. De slogan ‘Er gaat niets boven Groningen’ zegt alles over dit bijzondere deel van Nederland.
Maar er is ook een andere kant. Er kwam industrie. Delfzijl moest het industrieel centrum worden. Hele dorpen werden ervoor afgebroken. Van het dorp Heveskes staat alleen de kerk nog overeind, ingepakt tussen de aluminiumfabriek en een woud van silo’s, pijpen en buizen. Het andere dorp dat volledig weggevaagd is, is Oterdum. Enkele grafstenen op de dijk herinneren aan een leefgemeenschap. Het dorp moest weg voor industrie die er nooit kwam.
Het industrieel centrum werd verplaatst. De Eemshaven werd aangelegd. Hier waren legio mogelijkheden voor ontwikkeling en economische groei. Maar het duurde erg lang voordat dat echt van de grond kwam. AkzoNobel ontwikkelde zich in Groningen en de NAM. Niet geconcentreerd op een industriegebied, maar verspreid over de hele provincie met alle gevolgen van dien voor dat unieke landschap.
Natuurbehoud en economie gaan nooit goed samen. In veel gevallen sluiten ze elkaar zelfs uit. Het is een continue strijd, die Groningen letterlijk op z’n grondvesten heeft doen schudden.
De aardbevingen van de laatste jaren hebben voor velen het leven heel moeilijk gemaakt, maar ze hebben er ook voor gezorgd, dat Groningen volledig op de kaart staat en dat er meer aandacht is gekomen voor het behoud van natuur en cultuur in de provincie.
In de expositie ‘Dualisme in het Groninger landschap’ tonen zeven fotografen beide kanten van het Groninger landschap. Zij geven in hun foto’s niet alleen een beeld van het landschap maar proberen ook een gevoel over te brengen, zoals we dat kennen uit de liedjes van Ede Staal.
